Tartıyorum Kendimi Şiiri - Cemal Dağhan

TARTIYORUM KENDİMİ
Her sabah tartıyla çıkıyorum evden,
Kilom belli ,doksan amma,
Yürek ağar geliyor bazen,
Bazen de hafif
Onun için tartıyorum kendimi

Darası belli ,belli olmasına da,
İçinde gönül var, göz var,
Her biri birbirinden ağar,
Söylenmedik söz var,
Söylenmeyecek söz var.

Onun için tartıyorum kendimi,
Dünü dünde bırakıyorum
Bazıları ısrarla takılıyor peşime,
Diyorum, yeter artık kal yerinde.
Hee kalayım da unut beni öyle mi?

Korkuyor bazıları. unutulur diye,
Olur mu hiç, gözden ırak olsa bile,
Ne kadar ki gönülle göz arası,
Karışla, bak kaç karış, gözle gönül arası
Ne göz unutur gördüğünü, ne de gönül.

Tartacak insan kendini zaman zaman,
Gözde tartacak, gönülde tartacak,
Günü, ayı, yılı, ömrü tartacak,
İnsan dediğin vicdanlı olacak,
Kim ne götürmüş ,şöyle bir bakacak.
Cemal DAĞHAN