Soğuk bir günde,
zayıf bir kız çocuğu,
oturmuş parkın girişine,
elleri, yırtık montunun cebinde.
Bağırıyordu habire;
tartalım amca,tartalım amca.
Yanına yaklaştım,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Neler neler düşündürdü şiiriniz.Ayrıca finali çok vurucu olmuş.Tebrikler duyarlı kalem.
Harika bir konu, harika bir sonuçlandırma.. Tebrikler.. Anlatımınız muhteşemdi.. Evet, insanlık tartılıyor.. Onları gören, devlet babanın yetkilileri, halkı korumak ve kollamak görevinde olanlar.. Onları seyreden halk, kardeşlerine sahip çıkması gerekenler.. Ve onları oraya yerleştiren, anne, baba, eş dost akrabalar, mahalle komşuları.. Hepsi tartılıyor...Gram gram hemde..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta