Bırak beni bu şehir senin olsun
Bırak beni şehir sana muhtaç kalsın
Bırak git artık bu şehri yakmadan
Çek elini istemiyor bu beden seni
İstese de isteyemez zaten seni
Bırak artık bu günahlarda senin olsun
Melek dediler inanmadım
Eridim yeri geldi nefesim kesildi
Lakin hiç vazgeçmedim seni sevmekten
En güzel duam yaşama sevincim oldun
Kavuşamasakta tek tesellim seni sevmek oldu
Seni beğenmiyorsa sen beğenme
Sende beğenmediğini beğenme
Pişman olsun seni arasın
Sende durma koş gülümse
Hadi canım diyebilirisin
Sev beni delicesine hiç bırakma
Öp beni özgürce kaçırma sakın
Kırma beni kırılmayım sana
Unutma beni unuturmuyum seni
Son nefesinle seviş benimle ki sevişeyim seninle
Kızma bana kızdırmıyım seni
Seviyorum demek kolay söylemesi de
Söyleyen için sevmek sevmemek kadar kolay
Sorsan seviyor olamaz sormasan sevgisinden habersiz
Sever kimi güler kimi gülmez en güzeli kendinden emindir
Bir başına bekler son yolcu gibi orda aşk burada merhamet
Gülümsemeyi unutur bir gece fark eder ama baktığında çok geç
Yelkovan küşmüş akrebe
Saat olmuş bir boşluk içersinde
Zamanında bırak demiş dur artık
Neredeydin her saat başı döndüm
Günler aylar geçiyor her dönüşümde
Yine yoksun pillerim değişti geçen hayatta
Güzelliğin yüreğime hayatıma ışık oldu
Ümitlerim aydınlığa huzura kavuştu
Lakin eşsiz bir mutluluk tadın da
Yaz gibisin hiç gitme yanımdan
Aşk için yekpare olmalıyız bir ömür
Resmin duvarda değil kalbimde kalmalı
Gerçekleri görmelisin sevgimi derinden hisset
Issız limanın kaptanı senin için fora diyecek
Şirin gibi dediler inanamadım
İmza atınca yüreğime
Rüzgarıyla savurdu kötülükleri
İzmir'in kordunun da buluverdik kendimizi
Neyleyim şirin yoksa gönlümdeki İzmir'i
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!