Tarık Moralı Şiirleri - Şair Tarık Moralı

Bir can,
Tek can;
Hisseder mi? kendini hiç.
Ben senmişim gibi, sen benmişsin gibi…
Sevgi dediğin bundan başka nedir ki?

Öylesine geçen;
Nasıl gelip geçtiğini anlayamadığım,
47 yılım benim.

Hatırlarım küçük çocukluğum.
Annemin kokusu, ufak ayaklarının tıkırtısı.

Bulur mu hiç senin gibisi?
Benim gibi birisini.

Delilerin delisini..

(Tarık Moralı, Eylül 05 ‘de bir gün)

Bu gün bir tuhafım,
Bir tuhafım bu gün...

Bir ses, bir soluk
Beni aldı götürdü.
Çok uzaklarda çok çok uzaklardaki sana.

(* İncir bal,
Zeytin, yar
Her yer bana dar sevgili
Her yer dar.)

Foça dağlarında incir var

Kabus(Yalnız karanlık II)

Uyandım yine uykudan
Demir atlı kara şövalyeler geldi
Haydutlar zebaniler eşkıyalar
Genç kızları bir bir kesti.

Kiraz ağaçlarını düşündüm bahçemde.
Beyaz çiçeklerle taçlanmış
Dallar ardından.
Ruhum uçtu derinden özgürlüğe..

Yunuslara baktım,

Açacak,
Sardunyalar baharda.
Pembe mavi,
Sarı mor.

Erguvanlar? ..

Görmüyor gözlerim
Gözlerim kör.

Duymuyor kulaklarım
Kulaklarım işitmez, sağır.

Yazarım yazar.
Yazılar yazarım..
Şiirler yazarım.
Anlasınlar…

Anlamazlar.