Tarihi Yazanların Masasında Buruşturulmu ...

Ortadoğu kadar sıcak yanımı kaşıyorum gecelerdir
Bütün tren seferlerini not alıyorum güneye doğru
Kentlere lanetlenmiş bir güvercin kadar yabancıyım
Barışık değilim kültler, bayraklar ve bayramlarla
Kara terli dumanlar gölleşiyor alnımda
Ki bir aydır çiçek açmadı gökyüzü, hava bol betonlu
Tütünü hak edecek ne çok acımız varmış ey!

Ağzımda bol küfür, bol nikotin gecenin kangren yarısında
Eşkâlime uymayan robot resimler çiziyorum tarihe
Bir not yazıyorum az önce öldürüldüm bunu bilsin insanlar
Tanıdık yüzler serpiyorum nemli yataklara bu son nutuk
Hayat neden bu kadar zayıfsın ki ah kirleniyorsun böyle
Eksiktik biraz ve biraz daha eksildik, annem diyorum
Yatağımda serpilen nemli gözlere kaçıyorum.

Çocuklar uyumuşlardır şimdi elleri ceplerinde
Yalınayak büyüdüğüm sokaklar ıssızdır ve yıldızsız
Parmaklıklara çökmüştür hüzün, zindanlar tedirgin
Son rötuşları yapılmaktadır savaş senaryolarının
Akarsuları ülkemin yüzüne bulaşan kanlarla dertlenmektedir
Ama erkendir daha ve teslimiyet kurtuluş değildir diyor tarih,
Tarih, pişkin bir aldatmacayla kendini tekrar etmektedir…

Ve ben yaralıyken göğsümden, hafızam zehir gibi
Parçalıyorum kalbimi ki biraz orantı kazansın nefesim
Ki motorların maviliklere sürüleceği herhangi bir öğün
Bir çocuğun elinden tutabilecek kadar yürüyebilmeliyim
Bütün dünya çocuklarına bir not yazıyorum bunu bilsin insanlar
Topluca öldürüldük az önceleyin Halepçe kıvamında
Ve sen özgürlük bu kadar talana artık bihaber kalma!