Tevârîh Şiiri - Ben Özge 2

-hatırladın mı kadim bir şehrin sokaklarında
birbirimize, koşan çocuklardık-

yağmurlar göğü yıkamadan önceydi
kendi rengimize boyamıştık kaldırımları

sen ıslık çalınca kuşlar konardı saçlarına
g'öz g'öze gelirdik o an
ben bir gölge gibi küçülüp bir sır gibi saklanırdım
Hellen'in akşamlarına

sen anlamazdın
bu utangaç bu garip hallerimi

anlatamazdım ben de
çok küçükken kaybetmiştim sesimi

"bizden önceydi"
henüz uyanmamıştı uygarlıklar
çağları aşıp gözlerime doğacağını
öngörememişti kahinler

ben yarım bir hikâye...
sözleri eksik bir minyatürdüm taş duvarlarda
sen katlayıp zamanı
gülüşünle ikiye yırttın ortadan

İşte o gün
başladı "bizden sonra"
ve sona erdi "tarih öncesi dönem"
gülüşlerinde çözüldü buzdan bir ülke
henüz yazı icat edilmemişti ki
konuşmaya başladı bizi
dünyadaki tüm lisânlar

ş i m d i

demir alsam bu ıssız zamandan
sesin olsa pusulam
rotamı çevirsem kalbine
sen yine gülüşünle yırtsan çağları ortadan
bulmak için kayıp sesimi
yola düşer miydin benimle