Tarih 17 Ağustos 1999 Şiiri - Gökhan Ülker

Tarih 17 ağustos 1999…
Sıcak bir günde, kavruluyordu sanki insanlar,
Bırakmışlardı kendilerini bazıları,
Yazın bencilliğine, güzelliklerine…

Güzel bir gündü her halikarda.
Bütün insanlar,güle oynaya…
Ewet güle oynaya…nerden bilinebilirki bu facia?
Yıkıcak geçicekti bazı mekanlardan…

Yavaş yavaş güneş batıyordu…
Günün tüm güzelliklerini arksaına alarak.
Birden hızlandı…Sanki bir acelesi wardı!!!
Kim bilir?belki en büyük suçu işliyordu…

Güneşde battı artık…
Ortam gitgide hazırlanıyordu!
Çekildi yerli halk evlerine,
Kimileri ise bilinmezlere…

Eh artık!yatma vakti gelmişti bazıları için…
Diğerleri için bilinmezliğe devam!
Bi kaç saat sonra olucakları bilmeden,
Geçiriyorlardı zamanlarını, aheste aheste….

Evet ortam iyice kızışmıştı…
Artık tek bir şey kalmıştı!
Saatin …vaktin yaklaşması…
Yelkovan süzülüyoru aheste aheste…
Milyonlara acımadan…

Bir dakika kalmıştı…
Kimileri yataklarında son haraketlerini,
Kimileri son sözlerini,
Kimileri duygularını açmayı …
Belkide son kez göz kapaklarını kapamayı düşünüyorlardı ki…

İşte tam o sırada…tam o sırada ,
Hayat ve ölüm arasındaki ince çizgiden ,sınırdan ,
Hangi tarafa geçmek istediklerini şaşırdılar bazıları…
Hayatlarındaki en önemli karardı bu…
Ve verdikleri kararlar, herşeyin geride kalmasını ,
Yada bu dünyada hala var olduklarını gösterecekti!

Ama onlar daha hazır değildi…
Son bir şans istediler!!!
Ama ,ama ,olmadı…
Onların herzaman için bu dünyadan göçmeye hazır olmaları gerekirdi.
Ve tek suçlarıda buydu!!!