Tanrıyla Sohbet Şiiri - Turgay Parlakyildiz

Ey! benim ilahım, hürmet eylerim
Onursuz istiyor , beleşe cennet
Sırat köprüsünde, nefsi neylerim
Sınırsız istiyor, beleşe cennet

Secdeye duruyor fitne kulunda
Hakkın izanında iman bulunda
Helale ermiyor nispet çulunda
Şuursuz istiyor, beleşe cennet

Nifak tohumunda, kahin oldular
Duygular sömürüp, halkı yoldular
Mazlum vatandaşı, küffar kıldılar
Huzursuz istiyor, beleşe cennet

Sanki ellerine, senet vermişler
Bizi kandırarak, vaat etmişler
Riyakar sözlerde, peri sunmuşlar
Gurursuz istiyor, beleşe cennet

İkimiz sırattan geçeriz amma
Vaaz'la ettiğin mağfiret sanma
Niyetim pak ise buna sen yanma
Uğursuz istiyor, beleşe cennet

Haşa Allah'ıma rüşvet geçmiyor
Hakkı çiğneyene, ışık saçmıyor
Haksız bir kazanca, kapı açmıyor
Mahzursuz istiyor, beleşe cennet

Günahı aklamaz, takke serinde
Vebali örtmüyor kemer belinde
Ahlakını devşir, nefsin seflinde
Destursuz istiyor, beleşe cennet

Bak Turgay ne diyor, özünde duran
Ruhu arşa kalkar aşkıysa Kur-an
Cebrail sorguda, kul hakkı vuran
Fütursuz istiyor, beleşe cennet

Turgay Parlakyıldız