Tanrım Şiiri - Emine Baran

İklimler değişti
Mevsimler değişti,
İnsanlar değişti,
Saplıyor sıcağını, güneş,
Ucu zehirli iğneler gibi,
Bir hayvanlar değişmedi,
Eski saflığında, vefasında.

Soluyor sarı bir papatya,
Kızgın güneşin altında,
Erdem öldü, onur öldü,
Ölüler evi dünya,
Aç gözlülüğün ve doymazlığın,
Safran kusuyorum üstüne,
Güneşin sarısı safran,
Hiç durmadan!
Midem yerinden oynarcasına.

Kuralları net olan Tanrı,
Ne yapsın, bunca gudubet insanı?
Acıyı yalayıp yutanı,
Bunca zulmü, bedduayı
Hepsini topyekûn paklamalı!

Yeniden güzellikle donatmalı
Yaratıcıya, şükranlarını sunan,
Yeni doğum yapan,
Annenin sevinci gibi.
Yeni yaratımlar, yeni yaşamlar
Yeni umutlar, yeni sevinçler...
Ya da gidelim, bilinmezliğe doğru
Ya cennetine almalı,
Ya da cehennemin,
Yedi kat dibine, atılmalı!