Eylül'de yağdı hüzün başkentime
Üşüdüm kendimden,penceremde örülü bir karanlık kenarları süslü
Bir bardak çaya sattım soğuk ellerimi,dostlarım sararmış fotoğraflarda yaşlandılar teker teker
Düşmüşler gözden kadınsı rüyalar,önümde çatlıyor ok yaralı kalpler
Tanrı yağıyor üstüme,dularımla kaçıyorum
Çözümsüz sorular buluyorum en ağırından kendime
Alıyorum karşıma verdiğim nefesleri senli sorulara boğuyorum
Atıyorum yüreğimi en sonunda bir ırmağa,dileğim kabul olur gider de bulur seni diyerek
Kayıt Tarihi : 1.1.2011 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!