Morarırdı bulutlar öldüğüne tanık oldukları aşkların ardından,
Ve tanrı, alırdı resmini bu hüzünlü anların.
İndirdiği yıldırımlar aydınlatırdı saklanan umutları,
Meleklerinin gözyaşları ıslatınca kuruttuğu dilek ağaçlarını,
Kainat başlardı ısırmaya kutsal ayaklarını.
O yaşlı, sonunda bırakırdı sonu gelmeyen inadı.
Kayıt Tarihi : 9.12.2021 04:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!