Yıkık virane edilmeden önce tüm inancım.
Umudum yaşamaya titrek filizlenmiş dalım.
İçimde kalan feryat öldürür diye bekliyorum.
Olan oldu diyemedim, dayansın diyeydi yüreğim.
Buzdan kurulmuştu dünyam aldandım meğerse.
Pişman etmek içinmiş her şey art arda bin kere.
Gönlüm delirir feryat eder sarmış bir kere yalnızlık.
Etrafta olsa da ne fayda yine yarı telaşlı hareketlilik.
Çevrilse tanımadığım namlular uçlarında süngüler.
Güç yettiremez ne avuçta kaldı nede biçare gönüller.
Kenan Gezici 30 06 2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 2.7.2025 08:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!