Tanımak Şiiri - Ufuk Faruk Köseoğlu

Tanımak dediğin nedir ki? Safsatadan başka.
En sevdiğin rengi ne yapacağım sanki?
Tüm dünyayı o renge boyayamam ya
En sevdiğin elbiseni, en sevdiğin yeri
En sevdiğin şehri, en sevdiğin şiiri ne yapacağım ben?
Bana beni ne kadar seveceğini söyle!
Sadece onu bilmek istiyorum.
Tüm sevdiğin şeyleri kıskanıyorum.
Hepsinin yerine keşke kendimi koyabilseydim.
Keşke en sevdiğin şey ben olsaydım da her şey geride kalsaydı.
Sevmenin tanımı keşke yeniden yapılsa.
Yanyana yürüyoruz diye en büyük aşkı bunlar yaşıyor deseler.
Gözlerimiz değdi diye birbirine Kerem ile Aslı olsak.
Deseler görseler bilseler....
Ya senin kalbin?
Bir anda sevse ben ölsem, hikaye yine mutlu biter benim için biliyor musun?
Sende benim kalbimi tanımıyorsun.

Tanımak dediğin nedir ki? Safsatan başka.
İnsan insanı ilk görüşte tanır zaten.
Saçlarına bi baktım hayalimde dizime uzanmıştın ki okşamaktaydım.
Gözlerine bir baktım, dünyanın tüm denizleri önümdeydi sanki
Bir gülüşün vardı tutup saklamak istediğim.
Nerelisin, Ne yaparsın, Nasıl konuşursun?
Sakar mısın? Cömert misin?
Alkolik misin yoksa zaten doğuştan aşk sarhoşu mu?
Kimlik bilgilerini de sormam gerekir mi acaba seni tanımam için?
Tanısam değişir miyim sanıyorsun.
Ben senin bu dünyadaki varlığına vurgunum.
Sadece öylece dursan hiç beni sevmesen ben yine severim seni.
Ben sana değil varlığına vurgunum.
İyi ki varsın sevgili diyemediğim sevgilim