Tanımak Şiiri - Gökmen Yılmaz Erdem

T A N I M A K

Şehrin bir ucundaydı.
pahalı giyinen.
deniz kenarında,
rezidanslarda oturup
pahalı arabalara binenlere
bakar, kafamı geri çevirirdim.
belki de çocukluk dönemin
bir kesiminde
yabancısı olmadığım dünyalardan
uzaklaşmamdandır;
hani, içlerinde gerekenden fazla
alçak gönüllülere de rastladım.
gereğinden fazla şımarık olana da.
imrenmedim ama!..
belki de bu yüzdendir,
hayallerim.
hep orta hallilerin
isteyebileceği türden sınırlı kaldı.
bi yuva kurmak.
bi eve sahip olmak gibi.
öyle süslü püslü
havuzlu, pembe panjurlu,
bahçeli değil de,
gösterişten uzak
başımı sokabileceğim
bir yer olsun istedim.
ilk gençlik yıllarımı geçirdiğim
senelerse, nasıl geçti? bilemedim
orta halli sokaklardan,
uzaklaşmazsan da
anadolunun
çorak topraklarında kavrulan
insanını, emeğin, aşın
nasıl kazanılıp, sofraya geldiğini
öğrendim,
daha yakından tanıma imkanım oldu.

Aksaray/26/12/2025

GÖKMEN YILMAZ ERDEM

Esenlik ve barış üzerinizde olsun.