Tanımadınız Şiiri - Ziya İlhan

Öyle uzaklardan kolay kınamak
Siz beni yakanı tanımadınız
Ne tutacağım var ne bir dayanak
Aciz bırakanı tanımadınız

Çok nadir gülerdi bakışı sertti
Delikanlı kızdı gerçekten mertti
Belkide çektiğim en güzel dertti
Gözüme bakanı tanımadınız

Bazen fırça yerdim bazen iltifat
Sevmezdi gösteriş yada şatafat
Zannederdim bana olur mükafat
Hep üste çıkanı tanımadınız

Sevmiştim şehirin en delisini
Açtı yaralara bir yenisini
Kalbime bu büyük aşk çivisini
Gelipte çakanı tanımadınız

Yanlış değildi asla ve kata
Çok mutlu olmuştum onunla hatta
Ama nasipte yok sade muratta
Hayali yıkanı tanımadınız

Sormayın söylemem gizlidir ismi
Konuşturmam sizi temiz mi pis mi
Ama gün batıyorken elimde resmi
Gözümden akanı tanımadınız