Tanımadan özlüyorum seni.
Saçlarına hiç dokunmadan özlüyorum savruluşunu.
Hiç acı bir kahveni içmeden,
Sen kokan yudumlarını özlüyorum.
Ne garip.
Ben seni hiç tanımadan seviyorum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
tek kelimeyle muhteşem bir şiir.bu zamanda böyle sevginin hala varolduğunu gösterdin için teşekkürler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta