Tanıklıklar Şiiri - Sami Dönmez

e-beş'te
leşimi çekiştiriyor
sabahçı kahveleri
eyyamcılar ve ayyarlar

zaman kadar
eski bir batıktan
çekip
çıkartıyorum gülüşünü

ne kadar sakin
çekiliyor yıldızlar sahneden
bir sonu olmalı
böylesi ıssızlığın
bir tanığı

sevmeye tanık olmalı
koca koca elleri
ve kocaman yüreği

bakma
eski sözlerle
yaşlandım
güzel zamanlar için
unutuldu söylencemiz
akıp giderken
o şarampolün ucuna
dağları tek solukta
insanları bir cümleyle
aşacak gün
bugün değil,
yazık ki

bir kara kıtlık
az çok yarım kalmışlıklar
sonbahar kıyıları
gidipte gelmemeler
derelerde
o kızıl yolcular
mayın afyon
ve dökülgen üzümler kokuyor kaçakcılar
sami dönmez diye bir adam
yırtık şalvarıyla sana gülen
o adam