TANIDIN MI BENİ YALNIZLIĞIMIN TEK SATIRLIK ŞİİRLERİNDEN
Tanıdın mı beni,
gülüşlerimin döküldüğü dudaklarımdan,
orta yerimden ayrılmış gibiyim ikiye.
bir yarım diğerine ezeli düşman,
sağımı ateşler basarken kızgın korlarla,
sol yanımda can evim üşür, sisli hatıralardan
Tanıdın mı beni,
yıllar sonra bile hala ağlıyorum,için için.
gözyaşlarım akıyor gökyüzüne doğru.
güneş siliyor her seferinde mendiliyle,
sen tanımasan da,
kalabalıkların içinde farkedip ruhumun pasını.
bilirsin ,karanlıkta parlar ışığın gözleri.
ben karanlığın afilli dibiyim,
ses gelmeyen derin, zifiri bir kuyu.
Tanıdın mı beni,
sisli bir çağ örtmüş yaşmağıyla başımı.
saçlarım ağarsa da,
şakaklarımda alacakaranlığın hükmü sürer
Tanıdın mı beni,
yalnızlığımın tek satırlık şiirlerinden.
Ellerimden karanlık sızar mısralarıma,
Alnımın terini siler elleriyle, yorgun dizelerim.
Gözlerimden yağmur dökülür sicim sicim
Gözyaşlarım zifiri , gözyaşlarım mürekkebim.
Tanımadın mı hala beni,
karanlığımdan,
yalnızlığımın tek satırlık mısralarından
parmaklarımdan, karanlık besteler dökülür dudaklarıma.
ben karanlığın afilli dibiydim oldum olası.
ses gelmeyen derin bir kuyu.
alaca karanlık hüküm sürse de şakaklarımda
bilirsin ,karanlıkta parlar ışığın gözleri
az da olsa sızmış meğer dehlizlerime gün
damaklarımda saklamışım meğer tadını umudun
karanlığıma inat.
kuruyan damağımda, yeşertmişim ,
bir tutam yeşili
FATMA DOĞAN 11.06.2025/TURHAL
Kayıt Tarihi : 11.5.2025 09:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okumak terapi gibiydi. Kutlarım
teşekkür ederim
teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (4)