Görmeyeli çok uzamış saçların, her bir teli meydan okuyor ipeğe.
Gözlerin zamana baş kaldırı içerisinde,
ne uzak göründüğü gibi, ne yakın varmak bilmiyor.
Hangi mevsim teninden daha güzel olabilir ki?
Bunu toprak söylüyor.
Bir bilinmezlik esiyor kirpiklerinden, çatıklık bir masal devriliyor kaşlarından,
Gözlerinden gün ekip, yırtılmış göğü yamalıyorum.
Bizimle birlikte yükseliyor arz..
Parmaklarım parmaklarının arasında kusursuzca dolalaşırken,
Ellerin ütopyamda bi cumhuriyet kuruyor.
Seni özgürce yaşamak istiyorum sevgilim.
Bu kara parçası artık tamamen çekilmezlik
Caddelerde otomobil sesi bütün imgeler
Zaman şimdi kalabalık pencere kenarından
Dışarda esen rüzgar, içeriye giren soğuk
Ve sen
Uzak bir taşradan bakıyorsun akşam üstü deniz'sizlik
Düşlerim parmak uçların da ayazı yaşarken ürpeririyor ruhum.
Ve coğrafyam bu kadar soğukken,
İçimde cayır cayır yanıyor bi cehennem...
Göğüs kafesimde birikiyor nefesim.
Birbirine sürte sürte çatlıyor bütün kemiklerim.
Acı çekiyorum Tanrım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!