Yosunlar gibi kapladın,
Senin için ıslanmış olanı
Bir hakim gibi cezalandırdın,
Sana fedakarlıklarla adanmış olanı...
Önce kalemi elime verdin,
Teninin kokusuyla yıka beni
Öyle bir sinsin ki bedenime;
Her nefes hatırlatsın bana seni,
Sonsuz bir acı doldur ciğerlerime...
Gözlerini ayna kıl yüreğime
Söylenecekler var, karanlıkta kalmış olanlar
Dudaklar değil, gözler konuşacak
Azgın nehirleri susturan bentler gibi,
Seni körelten tabular rüzgarımla savrulacak
Yüreğinin gölgesinde göz yaşımla ıslananlar;
İlk kez sözcüklerin onların meltemiyle duyulacak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!