Geç kaldığını anladı tan kızı,
Ama elinde değildi bu.
İmkansızlık denizine,
Neden can havliyle dalmıştı ki!
Halbuki geç kalınınca acele edilmemesi gerektiğini iyi biliyordu.
Ama bildiklerini hor görebilecek kadar acemiydi tan kızı...
Kucak kucak keşkelerle,
Harap eden belkilerle ümit etti.
Birkaç durak geç kalmıştı ama,
Birçok asır ilerideydi fikri...
Güldü tan kızı,
Belkilerin arkasına saklandı.
Ağladı tan kızı,
Ağarmayı bekledi.
Gökyüzündeki şenliği izledi.
Geç kaldı tan kızı,
Acele etmesin, geç kaldı...
Kayıt Tarihi : 16.8.2021 14:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!