Tamer Üreyil Şiirleri - Şair Tamer Üreyil

Terli uyanışlarımın
bardağı dudakladıkça
içimi serinleten yudumu..

Çocuksu düşlerinle,
sek sek oynayıp,

Yeşili var aşkın,
Uslanmaz pembelikleri...
Yaprak gibi hazanı sarı..
Hüzün kokan yaşlı ve kapkara şalı var..
Renkleri var aşkın.
Her biri ayrı bir düğüm,

Ne zaman yoksunsam sana
İçime dökerim yapraklarımı
Ki yeşili senin,
Sarısı benim gözlerimin rengi.

Aşk yüzünden

Kıyıdaki sandal gibi,
Dalgalar dövüyor bedenimi
Sürüklendikçe açığa,
batıyor aşk,
Yok ediyor daldıkça kendini..
Güneşin batışı gibi koyu bir şeyler birikiyor derinlerimde

SENDEN SONRA;

Senden sonra,

Gün ışımaz sanmıştım,
Koyunlar kuzulamaz, tohum başak vermezdi bir daha,

Sevda;
Sansürlü bir oyuna bilet,

Ve biz;
Hükmünü yitirmiş aşkların,
Hükümlüsü,

Karanlığa sıkılmış kurşun gibi,
Kayboldum arka sokaklarında..
Kaldırımda geçenlerin gölgeleri,
Karşı balkonda çalınan mızıka,

Ve üst kattakinin kedisi,

Uyku tutmaz beni şimdi
Yılkı atları gibi
Karanlık bir gecede
Sonsuzluğa koşuyorum

Cırcır böcekleri ötüyor

İmlasız cümleler geceliyor içimi
Bakışlarındaki MAT'lığı ısıtamıyor dilim,
SUSUYORUM! ! !

Kana kana konuşamam artık...