Siyah beyaz solgun bir resmi
Çapraz bir fişeklik gibi
Asar da göğsüne
Öyle tutar
Dağ yollarını aşk
Nasıl anlatmalı seni bilmem ki.
Nereden başlamalı söze.
Desem ki,
Sen Nil’in son kraliçesi
Ve sesindeki titreşimler,
Uluorta küfretmekte yakışır sana
Uluorta sevişmekte, çünkü
Yenidoğan’a yaslanır bir yanın
Bir yanın Çinçin’e
Bilirim iki gözüm bilirim
Kurban olduğum kadın
Gel takıştırayım saçlarına
Ay taşından boncuklar
Ve sonra
Duymasın diye hiçbir ölümlü
Çok yorgunum çocuk, çok
Alfabeyi yeni çözmüş gibi sanki ellerim
Ve çocuk ellerimle çocuksu bir
Ölüm kurguluyorum günlerdir
Zamanı geldi diyerek yapıyorum
Ah.. Esmeralda..!
Ekmeğini kazanmış çingenenin
Mağrur sevinci yüzünde
Şefkatli ellerinde ab-ı hayat
Gözlerin kadar karadır ömrün
Saçların kadar gece
Elma deyince
Gülnare’den başka
Bir şey gelmiyor ki aklıma
Gündüzleri
Bak işte,
Bir anda geliverdin aklıma yine
Ve durup düşündüm
Delice bir merak ile sessizce
Mavinin izi denilince
Rigel geliyor aklıma
Rigel’e baktığımda
Hep Mavinin izi
Sahile inmiştik geçenlerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!