Tamamlamak ya da tam anlamak

Sen her zaman benim kalacaksın,
bunu sen de biliyorsun.
*-tam anlamıyla, tamamlayacaksın, beni.*

bütün sevgilerim sende birikecek,
o sevdiğim papatyalar, kır çiçekleri, kırmızı güller...
bazen seni onların yerine koyup uzaklara dalacağım, senin içinden.
bazen de polenlere karşı alerjinin tuttuğu gibi olacağım, ilkbahar gibi.
ve sen hapşırdıkça, ben “çok yaşa!” diyeceğim, “benimle, çok yaşa!”

*sen hep benimle, sen hep çok yaşa!*

hani ilk kez bir çiçeği koklayan bir çocuk gibi, sevdiğim, kokladım ya.
ben seni kokladıkça, hissettikçe, hissizleşmekten öteye ve her defasında ilk kez gibi.
karanlık saçlarımın homurtusu, başka aydınlıklardan uzak,
saçlarının kokusu...
sadece bir karanlık kokusu alacağım ve sen o an yanımda biteceksin.
burnumun tam ucunda.

*bir kere daha koklayabilsem seni, bir eylül sabahında.*

saçların hâlâ aynı mı kokar?
gözlerin,
söylediklerin hâlâ aynı mı bakar?
tebrikler, sevdalandınız!
bir papatyanın taç olup başında durduğu,
bir bahçıvanın o papatyaları yontup durduğu,
papatyalar kurumayacak, bir tanecik daha ekeceğim saçlarının limanına.
papatyanın dikeni bile yok,
güldürme beni.

*bir bahçıvan çiçekleri olmadan bahçıvan olabilir mi? saçlarından mahrum bırakma beni.*