Tam merkezinde hayatın
En ağır yükünü kucaklıyorum
Çık çıkabilirsen
Şimdi aya
Çıplak ve sessiz ayaklarla
Bir yakamoza düşmeden
Saklan saklanabilirsen
Bedeni eriten
Ateş gözlerden
Yabanı çıyanı
Yalanı ziyanı
Hep aynı
Müziğin sözleri söylenirdi
Umursamamak lazım gelirdi
Ne zaman kelimesi açılsa da
Ben aldırmadan giderdim
Gittikçe içlere
Soluma bayramlarında
Kıtanın en yabancısı
Ben oluyordum
Susuyordum
Sanki çok konuşurmuş gibi
Nefes almak için
Ruhunu satanlara
Lanet edip
Gökyüzüne dikiyordum
Rengi belirsiz gözlerimi
Kendimi korumuyordum aslında
Kimseyi bulaştırmıyordum
Zor hayatıma
Hep ben önden gideceğim ben
Gidilmesi gereken her yere
Yada vaktin bittiği yere
Tam merkezinde hayatın
Hedef kayıyordu ellerimden
Puslu bir gecede
Ay kaçıyordu özünden
Gönülse tam ortasından vuruluyordu
Tam merkezinde hayatın
Kayıt Tarihi : 29.1.2005 00:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!