Durmaksızın geçiyor seneler.
Umut, bir zincir yaşamın boynunda.
Ufuk sisler içinde,
ve ben
karanlık vadide bir ışığa hasret...
Bu esrarengiz, çürümüş denizde
yaratıldığım toprağı arıyorum.
Anlamıyorlar beni,
anlatamıyorum.
Aşıklar kitabında geçmez adım.
Ne Mecnun kadar talihli,
Ne Mem kadar bahtiyarım.
Sevilmenin yüceliğini yaşadı onlar.
Vuslatın ne önemi var...
mana ötelere kavuşmaksa eğer,
Bu fani dünyanın ne anlamı var?
Kayıt Tarihi : 4.10.2025 18:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!