Talih Şiiri - Ahmet Hakan Gözcü

Bir kere bile gülmedi bu talih yüzüme
Her adımda bir yara, her duruşta bir düşüş
Ve bil ki, zaman dediğin bir cellatmış
Her sabah bir ip atar boynuma usulca

Annemin duaları bile ulaşmaz olmuş göğe
Gökyüzü bana hep sırtını dönmüş
Yıldızlar suskun, ay küsmüş
Ve ben geceyi tek dostum bilmişim

Bir yürek düşün, taşmış kahrından
Her atışı bir çığlık, her çığlığı bir veda
Ellerimden tutan olmadı hiçbir vakit
Her dokunduğum şey birer hayal kırıklığı oldu

Ey kader, neden bu yük hep benim omzumda
Neden bu yollar hep uçuruma çıkar
Söylesene, benimle ne alıp veremediğin var
Hangi günahın kefaretini ödüyorum bilmeden

Artık ne ağlamak gelir içimden
Ne de susmak, boş bir yankıdan ibaretim
Bir uçurumun kenarında bekler gibiyim
Ama o da beni yutmaya korkar sanki

Ey gece, ört üzerimi sonsuz karanlıkla
Ey rüzgar, savur beni nereye istersen
Bu dünya dediğin bana ait değil
Ve ben, bu dünyanın yüküne ait değilim.