Tâlib isen ! Şiiri - Affânî Vav

TÂLİB İSEN !

Tâlib isen Hakk'a bulurlar seni;
Elden tutup seni insan ederler.
Yolda bulunursan alırlar seni,
Bâb-ı Kerem açık, ihsan ederler.

Fuad pazarının akçesi güldür.
Lisanları güldür, lehçesi güldür.
Cümle bağları gül, bahçesi güldür;
Gül alır verirler ahsen ederler.

Târîkde önemli dostun refîkin,
Niyetin halisse gelir tevfikin,
Ak û pak eylerler yaren ceminde,
Hâr olsan da seni süsen ederler.

Maharet değildir tac ile hırka.
Keramet istemem bölünmem kırka.
Buğday istemeziz nefes isteriz,
Nefesle akıbet âsân ederler.

Bu kapıda buğday yoktur, mal yoktur!
Yamalı bir hırka; başka çul yoktur!
Sorgu sual yoktur kîyl û kal yoktur;
Konuşmaz, hâlini lisan ederler.

Ellere gidenin hali hep heder,
Heves, dünya için menfaat güder.
Nefis seni yarım bırakır gider,
Ağyare uyanı noksan ederler.

Bir dediğin nedir! bin dediğin ne!
Kâr zarar hesabı, şan dediğin ne!
Gönül terazisi hesaplar gütmez,
Bir isen de seni doksan ederler.

Birliğe aykırı benlik ikilik,
Vahdet sarayında çokluk cakalık,
Varlık yokluktadır birlik yoklukta,
Affanî'yi yerle yeksan ederler.