Talha'ya Şiiri - Osman Miran

Talha diyormuş bize, bu evin horozuyum,
Kızdırmayın kafamı, alırım havanızı,
Yapma be Talhacığım, sıkma bu canımızı,
Bizi bağışlar isen, veririz tatlımızı.

Babası ona kızmış, Ne yaparsın sen? Demiş,
Annesi ondan bezmiş, Oğlum bak Talha! Demiş,
Talha hiç dinlememiş, efeliğin sürdürmüş,
Helvalarını yerken, onları deli etmiş.

Talha bu ne derse der, güvenilmez sözüne,
Yapar, eder her zaman, üste çıkar daima,
Abisine çakal der, ablasına evde kal,
Bulur bir çaresini, Talha bilir işini.

Kalbimin yarısısın, sevdiğimin türkçesi,
Babaannenin sesi, anneanne nefesi,
Halası gelememiş, İstanbul'da kendisi,
Amcaları seviyor, güldürüyor hepsini.

Talha bunun burası, hep iyidir arası,
Zeytinli parka çıkmış, bunun asker adresi,
Sen ne canım çocuksun, gönülleri güldüren,
Hasta ve yaşlılara, merdivende yol veren.

Özledi deden seni, belki bize gelirsin,
Bir yolunu bulursa, deden de gelir bir gün,
Sen gelmesen de bize, iyi haberin gelsin,
Deden bekler yolunu, neşen hiç eksilmesin.

Elbet bir gün olacak, Talha da büyüyecek,
Dayılarına nispet, bana bir ev yapacak,
Dağların tepesinde, evimizi kuracak,
İnmesi zor olsa da, o ev bizim olacak.

Namso Narim suçludur, tanımaz Talhasını,
Tanıdıkça sevecek, verecek sevgisini,
Rabbimize hamdolsun, korumuş Talhasını,
Az gada çok savarmış, belaların hasını.

25.12.2021 10:18
İstanbul