Güneş doğmadan çıkıp yürür kilometrelerce
Düşünür durmadan sevgisinin karşılığını alabilecek mi diye
En çokta düşünmek yaralar kendi başına saatlerce
Bu sevdadan vazgeçerse iyi olacak belki de
İhtimali dahilinde kendinden vazgeçemez elbette
Leyle ile Mecnun hikaye
Aslıyla Ferhat değil palavradan öte
Ah benimde bir sevenim olsaydı ölesiye
Adımız dillere destan olabilirdi öylesiye
Ama aksine adımız yazılı az ötede
Şu güzel mezar taşlarımızın üzerinde
Yalandır bu dünyadaki en büyük problemlerden
Söyleyenleri anlamam bir türlü neden uzaklaşırsın hakikatten
Ne için olur insan sahtekarlardan dosdoğru olmak dururken
Renkleri mi hoşuna gidiyor acep, hiç olmana gerek yok rengarenk
Bir renk bile yeterlidir insana, uymak için her ortama tek tek
Yanı başında tutuşurken öylesine
Hiç mi farketmedin yanıp kül olduğumu
Özür dilerim ben suçluyum yine
Unutmuşum o kahve gözlerin miyop olduğunu
Düşünürüm bazen saatlarce
Fazla mı sevdim sence
Yok hayır az bile
Nasıl seveyim söyle
Ölesiye sevmekten öte
Kendimi buldum seninle
Her anı ölümsüzleştirirmişçesine
Yaşadım bu hayatı neşeyle
Senin her ismimi söyleyişinde
Kırlangıç gözyaşı bir masal unsuru
Bir çok genç için aşkın temel hususu
Ne zaman öğrenir bu fiyasko durumu
Kalpten başlayarak parçalanır her bir uzvu
Bugün 29 Şubat'mış ha!
Hüzünlüyüm galiba fazlasıyla
Sebebini düşününce biraz abartı aslında
4 yılda bir sevebilmek seni ne kadar saçma
Çok düşüncesizsiniz keşke ölseniz
Bensiz ne yaparlar diye düşünmeyiniz
Sizsizde gayet güzel yaşayabiliriz
Ah bir düşünseniz hemen düzeleceksiniz
Ama bir türlü bunun farkında değilsiniz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!