Geçip giden her anım, zehirli damla.
Alnıma yazılan bu kara sevdamla.
Yıllardan beri kapanmayan yaramla,
Dilimde adın gibi, kutsal hece var.
Duymaz ki kimseler, ne kadar bağırsam,
Keşke bir merhem bulsam, acımı sarsam.
Hiç ak gün görmedim, her gün bana akşam,
Gündüzümde bile kapkara gece var.
Ben de bilmiyorum, nedendir bu hüznüm;
Dünden farksız, daha da kara bu günüm.
Her dem, takvime kan düştüğünü gördüm,
Her nefesimde tükenmez işkence var.
Gün oldu, bulamadım bir kuru ekmek,
Çok sonradan öğrendim, “has dost” ne demek.
Boşuna mı gitti bunca gayret, emek?
Ne birine itimat , ne güvence var.
-Samimi
Sami DemirkolKayıt Tarihi : 22.10.2025 16:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!