Ben tırnaklarımı yemem aslında,
Ellerinden arta kalanı kemiriyorum hala ellerimden.
Ben kafayı henüz yemedim aslında,
Senden geriye kalanı kemiriyor aklımdan,benden arta kalan.
Bir kitap ayracısın sen,
Belki Musa'nın asası,
Belki biraz Berlin duvarısın sen,
Belkide Bach'ın kırık aynası.
Varlığın,varlığımı bölüyor tam ortasından.
Ben seyahat etmeyi sevmem aslında,
Ama hatıralarını dökmüşsün bu kente,
Yürüyemiyorum basmadan.
Kayıt Tarihi : 28.12.2013 11:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!