Tahtakurusu Şiiri - Sacid Öbek

Yığılmış bir tarafa tüm kıyafetlerim
Küllüğüm bir damla daha almaz
Masamda deneysel kıyametlerim
Çatı uçmuş, ıslanmışım biraz

Özüm iyi olsa da dışım katman katman
Ondandır iyi hatırlamaz beni hiçbir insan
Toplayamıyorum yapboz parçalarını
Ayıramıyorum yağmurdan gözyaşlarımı

Geçmişin olağan yalanları
Resimler çiziyor perdemin üstüne
Hatırlatıyor bana geçmişte kalanları
Ulaşamıyorum gecelerin gündüzüne

Pencerem manzarasını kaybetmiş
Güneş artık eski bir metafor sanki
Göz kapaklarımda yersiz bir serzeniş
Garip... ben de seni özlemişim gibi