Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

AH ETTİM GÜLEMEDİM

Biliyorum gülmeyi! çok iyi bilirsin.
Naz edip de durgun'luğun bilmem ki! niye.
Baharlar görünmez de kışta gelirsin.
Hüzünleri getirirsin bana hediye.

Büyüdükçe gözümde küçülüyorsun.
Tanıdıkça senden iğrendim dünya.
Güçlünün yanında yer alıyorsun.
Zavallıyı ezen kanunun var ya.

Güzelliğn aldatıyor insanı.

ACEP SÖYLER Mİ?

Sorarsam sevdin mi? Ben o Gönül’e
Söyler mi acaba durur mu böyle!
Susma sen ne olur bana da söyle!
Yalvarıp da desem acep söyler mi?

Sevgi pınarından bir yudum içtim.
Beni hülya'lara saldı efendim.
Sevda bahçesinde bir gül kokladım.
Aşkın ateşiyle yaktı efendim.

Beden yaşı beş te üstüne elli.

Gizemliğiniz devamı eder bilemem.

Aç ım

Yıllar var doymadım aşka sevgiye.
Gelmişim dünyaya bilmem ne diye.

ACILARIM BULMAZ DERMAN

İçimde yıllanmış yaralarım var
Mahzende yıllanmış bir Şarap gibi
Andıkça her biri acıyla kanar
Maziyi andırır sanki dün gibi

Şiir yazdım sana adını sen koy
Ona zamanım yok dertlerim boy boy
Kurtarmıyor beni ne şöhret ne soy
Çıkmaz bir yoldayım bunu bir sen duy

Takatim kalmadı tükendi gücüm

A Aydınlık yolumuzdur


Bulandırır derler sinek mide’yi.
Soğutur da ne çok sevsek yemeği.
Ama bilmek gerek olan gerçeği.

İKİBİN DOKUZ

Güle güle demem sana geri dönersin diye.
Ne cefalar çektim sende yüzün olmaz dönmeye.
Tüm yokluklar sen de geldi aratmadın eskiyi.
Dur bakalım sen git şimdi görek birde yeniyi.

YARIN OLSUN

Bu gün siz gülün eğlenin.
Bizimkide yarın olsun.
Sıramızı öğreniriz.
Bizim bayram sonra olsun.