Artık ikisi de özgürdüler;
Havada kuşlar kadar.
Bir birine bakıp güldüler,
Sonra sevinçten ağladılar.
Tamı tamına on-üç sene,
Ve güneşsiz daracık bir hücre.
Umutlarını tüketmedi gene,
Geçen onca yıl ve de süre.
İlkin güneşi gördüler,
Aydınlatırken yüzlerini.
Karanlık gecelerde geçirmiyorlar,
Onlar artık gündüzlerini…
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 26.1.2006 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!