Tahammülsüzlüğüm Şiiri - Yasin Ataman

Kentin üstünde gri bulut, altında kara karga

Mahşer yeri nefret dolu kargaşa

Gör nasıl ruhları iplere bağlı

Kes koşuşturmayı dur seyret aldırma

Şimdi bana bu tahammülsüzlüğümü anlat

Onca ahmağı nasıl idare ederim

Müsade et yırtayım içimi beni baştan yarat

Saçlarımı yolayım sökülsün dişlerim belki kurtuluşa ererim

Nasıl bir cefaya mecbur bırakılmışım

Dermanım derdimden büyük günaha yol açmakta

Daha büyük lanet yok kendi içime sıkıştırılmışım

çığlıklarım delip de bedenimi sanki sur olmakta

Ölmek bile kurtarmayacak yakamı bu kömür ellerden

Sıksam mermiyi en ince yerime delip geçmeyecek

Paramparça yıkılacak bedenim çamurun üstüne

Dudaklarımdan “yaşamak kelimeleri” dökülmeyecek

Anlat bana bu tahammülsüzlüğümü “neden” yeniden anlat

Nefes almak nedir, gökyüzüne bakıp nasıl güleyim

Bir parça tohum ek yüreğime beni yeniden yaşat

Güzel bir anı gibi çök içime, nasıl tekrar severim