Niye korkiyim ki, ölümden.
Sonsuzluğa giderken neden azap çekiyim ki?
Neden bu dünyanın sonu öldükten sonra acı versin?
Vücudumuz bu dünyanın bi parçası,
Bu bir gün yok olucak,kiyamet günü.
Bu durumda niye ağlayalım ki?
Anlam mı?
Bütün cümleler anlamını kaybetmişken..
Ey yar bir söz mü teselli eder,
Senin yokluğunu..bir iki kelime mi?
O kelimeler zaten kifayesiz,
Bırak seni artık ben bile sensiz anlamsız…
Bazen anlamsız gelebilir düşünceler,
Saçma dengesi bozuk,
Anlamazsın..
Sessiz sedasız içten içe konuşur,durursun..
Anlamak istemezsin.
Yazmadığım şiirler celladımdır,
Artık..
Arkandan sayamadıklarımın,
Yüzüne söylediklerimin yansımasıdır
Artık..
Üç kuruşluk bedene yürek dolusu değer vermenin,
Söyleyemediklerim var sana beni ezen,
senin karşında varlığımı sorgulayan.
bir tek sana yazasım var bu gece
birtek seni düşünesim
.hayat ne kadar garibse,
dünden daha çok ihtiyacım var demektir sana,
“Aşk bir seferdir” diyor,Şems.
Ben kavrayamadım bu seferi,
Sefer yolunda kayboldum.
Seni ararken başka yolları buldum..
Her girdiğim yol uzaklaştırdı seni..
Dayanıklılık kazanmak için
hep biyolojik olarak kendimize en uzak en farklı olanı arzular ona aşık oluruz.
belki de aşkın içine gömülü olan trajidenin nedeni de budur.
Hep en olamayacak her zaman en uzak olanı istemeye programlıdır insanoğlu…
ya aşkın en güzeli böyledir…yada en zehirlisi…
İyi ki geldin demiyeceksin,
Şükür kavuşturuna diyeceksin...
Belki öyle seveceksin,
Helalin düşünüp bir ömür boyu tutacaksın ellerinden,
Taşıyacaksn bir ömür boyu yüreğini
Ağır gelmiyecek kolu,bacağı,bedeni...
Zamansız geliyorsun aklıma,
Gece gündüz ayrımsız,
Bir ışığın ortasında dağıtıyorsun aklımı..
Bilmem gecenin kaçında bölüyorsun uykumu..
Ya gözlerin geliyor aklıma,
Ya hayalin çıkıyor gülümseyerek bana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!