Bana uzak kaldı yakın değil şehir ve sokağı.
Göğü uzak, şimdi soğuk nehirleri, mavi denizi.
Eğilsem önüme, elim değecek belki yaylaya.
Sırtımda kambur var, değmez tarlasına, ovasına.
Üç kuruşluk moral kalmadı almıyorum lezzetini.
Geleceğim desem, koca bir yalanım ortaya çıkar.
Üşütmez bari serinletsin akasya gölgeleri.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta