Ters esen rüzgarlara
Karşı duruyorum.
Hayaller,
Çıkmaz sokaklarda.
Anılarımız
Can çekişiyor,
Bitkisel hayatta.
Saatlerde bi hüzün,
Ağlamaklı,
Ağır-aheste çıkageliyor
Mağrur komutan günbatımı.
Terk etti
Ilık rüzgarlar da buraları.
Yaşam;
Başını toprağa sokmuş,
Görmek ne mümkün.
Saba Melikesi gibi karşımda
Mükemmel raksediyor hüzün.
Bach'ın Senfonileri bile,
Unutturamıyor yokluğunu.
Bilinmezlerle boğuşurken,
Odamdan içeri dolmakta
Hasretin, pis kokan soluğu...
Kayıt Tarihi : 17.2.2010 10:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılık; İnsanın karşılaştığı, Herşeyini stop ettiği an. (14.3.2006 tarihli 5. şiir kitabımdan)

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!