TABUT
Her yer şiir ölüsü her yer parça parça et
Leşlerle azıklanıp bu güne dek yaşadık
Kendimizi dişlerken kan tutmuyordu hayret
Ellerimize çocuk cesetleri yapışık
Hangi kapıyı çalsak aynı hırıltılı ses
Hangi kapıyı çalsak bir ergen oradaydı
Nedir bu bağbozumu belli belirsiz nefes
Artan çocukluğumuz belki çakıltaşları
Sevmesin kimse beni işte külden sarayım
Gül bir yalan uydurmuş inanmalı ne çare
Bu sonum olur belki kendime kıyacağım
Dizeler yangın yeri külleri verdim ele
Mehmet Yöndem
2002
Kayıt Tarihi : 21.1.2006 14:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!