T a k d i m Şiiri - Ekrem Çiçek

Yıl 1952,
aylardan nisan,
gün çarşamba,
BUGÜN DOĞDUM BEN..
Kış sonlarıydı,
yaz merdiven başında.,
ağustosta evimiz yandı,
EVSİZ KALDIM BEN..
bir sonbahardı,
harman zamanı,
babam hastalandı apansız,
BABASIZ KALDIM BEN..
Yeni evimiz yapıldı,
mevsim ilkbahar,
annem tarlada çalıştı, evde ağladı,
O GÜN ERKEKLİĞİMDEN UTANDIM BEN...
Yıl 1962,
aylardan eylül,
köyümüz BAFRACALI,
ilkokula başladım ben...
bazen ağladım, bazen güldüm,
yolumuz uzak,
okula giderken çamura düştüm,
dört yıl köyde böyle okudum ben...
yıl 1966,
ÇARŞAMBA ya geldim,
YEŞİLIRMAK İLKOKULU na girdim,
beşinci sınıfta ilk şiirimi yazdım ben..
yıl 1967,
Çarşamba Lisesinde ortaokula başladım,
çekilen kurayı kazandım,
ilk şiirimi okul dergisinde yayınladım ben....
sonra başladı hayat savaşı,
kör şeytan ayaklarıma dolandı,
bir yanda ölüm, bir yanda hayat,
ORTASINDA KALDIM BEN...
Yıl 1968,
göç başladı, Çarşambadan, Samsundan,
Anadolu ardımda, gurbet önümde,
İSTANBUL a geldim ben....
Feriköy Ortaokuluna devam ettim,
arkamda dostlar, önümde yabancılar,
önce sevdim, sonra sevildim,
ARKADAŞ KAZANDIM BEN...
Yıl 1970,
ortaokulu bitirdim,
sanat enstitüsüne girdim,
ONBİR YIL SONRA HAYATA ATILDIM BEN....
yıl 1974,
önce şair, sonra ressam,
karşımda sen, bende ilham,
ÇOCUKLUĞUMUN İNTİKAMINI ALIYORUM BEN...
Yıl 1975,
23 yıldır doğmadı o güneş,
KARANLIKLARIN İÇİNDE SUSUYOR GECE,
GİRDABIN DİBİNDE BOĞULANLARDANIM BEN! ...

1.1.1975 KURTULUŞ/İSTANBUL...