Utancımız, soğuk sabahlarda nöbetinden geri dönüyor,
Kollarımız açık, gelen tanıdık sanıyoruz.
Gözlerimizi oymak bizi görmekten kurtarmayacak
Arkamızı dönsek, utancımızı sırtımıza yükleyecekler.
Kurtarılmayı bekleyecek yüzümüz yok,
Gelenlerin, düşman gemisi olduğunu biliyoruz.
Güverte sallanıyor ve midemiz bambaşka bir sebepten bulanıyor.
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta