Tarlaya su düşence ekinler büyür,
Acep insanlar nereye doğru yürür.
Su ancak akınca yatağını görür,
Su olmazsa bütün insanoğlu ölür.
Her şeyin başı, Su’dur öyle değil mi?
İnsan açarca ıslanır çeşme taşı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta