Şimdi bir boşluğum ben ,
Asla yeri doldurulamayacak bir boşluk.
Şimdi kimsesizim ben
Yoksul, çirkin, ihtiyar.
Dışarısı da çok güzelmiş bugün.
Çıksam mı acaba dışarı
Islansa saçlarım,ıslansa kirpiklerim .
Ellerim ellerini arasa mesela .
Konuşalım seninle biraz,
Ama ben konuşamam ki
Dilini unutmuş gibiyim ,
İçimin gürültüsünü bastırmak için , susuyorum.
Kayıt Tarihi : 5.1.2020 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!