Ne türküler çalsın istiyorum, ne sular aksın
Her şey sussun!
Benimle yalnız hatıralar konuşsun
Yarılan bir kuşkunun çığlığı kopuyor içimde
Araf sürgününe mahkum, bekliyorum
Sinem, buzul ülkesi, susuyorum
Kanıyor göğsümde bir hicran endişesi
Su serp, tabip
Ben ki, susuzluktan muzdarip
Akıyorum, kan çanağı gözlerimden
Vuruldum, ruhumun orta yerinden
Gönül vadime düştü pus
Sen, ateşine tutunduğum çileli fanus
Bulutların ardına gizlenen yarım ay
Sessizce mehtabında eridiğim dolunay
Seninle bin ah sürdüm dudaklarıma
Göğsümden bir volkan süzülür yanaklarıma
Her şey sustu, susuyorum
Duama sakladığım bir niyaz tutuyorum.
Yutkunuyorum, bende saklı hatıranın adına
Artık şiirler de yetişmez, gönlümün imdadına
Abdurrahman Kırıkçı
Mart / 2019
Abdurrahman Kırıkçı
Kayıt Tarihi : 4.5.2019 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!