Güneş kadar sessiz bakıyorsun gözlerime,
Rüzgâr gibi fısıldayarak esiyorsun yanımdan,
Hani, hani bir gülüşün olurdu ya gamzelerin görünürdü,
Ha işte o anı ne olur yüzünden hiç silme.
Susuyorsun;
Nefesin dipsiz kuyularda infaz mı bekliyor nedir?
Neden suratın bu kadar asık bana karşı?
Gözlerini yere indirme, bitkin durma bu kadar.
Ya, ya senin için yazdığım onca şiir ne için.
Susuyorsun;
Son bir kez olsun dokunamaz mıyım ellerine,
Yüreğime koy avuçlarını, hisset içimden geçen kıpırtıları,
Bakmıyorsun bana, yüzünü çevirme ne olur.
Bütün sevmeler boş mu olacak artık.
Gittin;
Ve bana bıraktığın tek emanetin suskunluğun.
Bu şiir, şairin, Dün, Kendime Seni Anlattım şiir kitabımdan alıntı yapılmıştır.
Adem EyüpoğluKayıt Tarihi : 4.1.2013 10:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!