Suskunum.. Suskun. Şiiri - Necip Küçük

Baktım etrafa, düştü gözlerim yalnızlığa.
Acaba mı diye başladı senaryolarım..
Mevsimler seneler geçti eskitti resimleri
siyah beyazken sarardı... Suskunum, suskun....

Geçtiğim yollara bakıyorum da;
kaldırımlar evler baştan beri aynı
sadece anlımda cizgiler başımda saçlar
bir de mevsimler değişmiş.. Ve İnsanlar...

Transparan duygular karşısında
değişen biziz aslında....
O günden kalma yaralı yüreğim
Acıya daha da yakınlaştık şimdi..

Hisler eski yollar gibi yine aynı..
Suskunum.... Suskun...

Beklemeye aldım; kendimi
yıllar yasta, mevsim yasta, yürek yasta
içim dışım susukun, yol kaldırım suskun
Ben suskunum..

Her şeyle var barışım,
bir tek kendimle savaşım,
kaybolmalara karşı dursun diye.

24 Nisan 2016