Suskunluklarımız Benlik Direncimizi Aştı ...

Belki de yıllarımızın pişmanlığıydı "ben seni gerçekten sevdim" dediğimizdekinden sonraki yaşam...
Aslında zamandı sevdiğimizden ziyade gerçekleri yüzümüze savuran...
İçinde yaşadığımız anlardı savrulduğumuz yıllar sonrasında dahi sebebini bilemediğimiz...
Ama nefes almalar devam ettikçe bu yanılgılarımızda devam edecekti şüphesiz, sadece yüreğimizin unu kabullenip, yaşamın girdaplarında kaybolmaması gerekti bedenimizin...

Terk edilmesi arzu edilen korkulu düşler gibiydi arkada kalan yaşamdaki zaman…
Kirlendi artık hem rüyalarımız, hem de rüya sonrası düşllerimiz…