Artık hiç birşeye şaşırmıyorum, ben şaşırmamayı yıllar önce öğrendim.
Susarak gülümseyip geçmeyi olgunluk bildim.
Cahillerin sofrasından kalkıp gitmeyi, bencilleri terketmeyi, özümle sözümle önce kendime saygı duymayı öğrendim.
Dost yüreklere kapımı açtım gönül soframda baş tacı yaptım. Kendini bilmeyenlere mesafem
suskun yüreğimdi...
Kayıt Tarihi : 26.3.2017 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!