Suskun Şiir Şiiri - Şeyma Yılmaz

Gökyüzü yağmura ilerliyor ağır ağır
Kurak beldeler çok uzakta
Gönlüm daha beter kuraktır
Rahmet yağmurların olmayacaksa

Dilim tutuk yine
Gözlerim boz bulanık
Nasıl sesleneyim Yüceliğine
Halime rüzgarlar tanık

Nedir yağmurdan nasibim
Rahmetle doğar mısın bana
Adını andım da yine efendim
Ram oldum anlattığın manaya

Kalemim sana dönük selam var ucunda
Hayatım hayat bulur ancak varlığınla
Aşık ne anlatır bilinmez aciz lisanıyla
Ve ne söyler şiir konuşmaya başlasa

Efendim, yine özledim yine yoksun
Ama her zerremden sen okunursun
Bana rahmet denizinden katreler sunuyorsun
İkramınla bırak bu şiir de uzun olsun

Ama seni anlatmaya muktedir değilse şiir
Nokta konulmalı o şiir bitmelidir
Ve seni sevdiği gibi anlatamıyorsa şair
Sadece himmetini beklemelidir

Aman efendim medet ver utanıyorum
Sevgine layık olamasam da seni seviyorum
Dile geldi suskun şiir senin için yazıyorum
Kabul edersin rızanı umuyorum

Maksudum, sultanım, efendim benim
Varlığım neye yarar sana adanmamışsa...